ความแตกต่างระหว่าง Drunk และ Drunkard

เมื่อใช้เป็น คำนาม , เมา หมายถึงผู้ที่มึนเมาสุราในขณะที่ ขี้เมา หมายถึงบุคคลที่เมาสุราเป็นประจำ

เมา ก็เช่นกัน คำคุณศัพท์ ด้วยความหมาย: มึนเมาอันเป็นผลมาจากการบริโภคแอลกอฮอล์มากเกินไปโดยปกติจะดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

ตรวจสอบการร้องสำหรับคำจำกัดความอื่น ๆ ของ เมา และ ขี้เมา

1. เมา เป็น คำคุณศัพท์ :

   มึนเมาอันเป็นผลมาจากการบริโภคแอลกอฮอล์มากเกินไปโดยปกติจะดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

   
   
   

2. เมา เป็น คำคุณศัพท์ :

   เป็นปกติวิสัยหรือบ่อยครั้งในสภาวะมึนเมา

3. เมา เป็น คำคุณศัพท์ :

   
   
   

   (มักจะตามด้วยหรือบน) ร่าเริงหรือกล้าหาญ

   ตัวอย่าง:

   'เมาด้วยอำนาจเขาสั่งสับเปลี่ยนผู้บริหารทันที'

4. เมา เป็น คำคุณศัพท์ :

   เปียกโชกหรืออิ่มตัวด้วยความชื้นหรือของเหลว

1. เมา มี คำนาม :

   ผู้ที่มึนเมาสุรา

2. เมา มี คำนาม :

   นักดื่มที่เป็นนิสัยโดยเฉพาะผู้ที่มักมึนเมา

3. เมา มี คำนาม :

   การแข่งขันการดื่ม ช่วงเวลาแห่งความเมา

4. เมา มี คำนาม :

   สภาพมึนเมา

1. เมา มี กริยา :

2. เมา มี กริยา (ทางใต้ของสหรัฐฯ):

1. ขี้เมา มี คำนาม (บ้าง _ เสื่อมเสีย):

   คนที่เมาเป็นประจำ

เปรียบเทียบคำ:

เปรียบเทียบกับคำพ้องความหมายและคำที่เกี่ยวข้อง:

• เหล้ากับเมา
• เมากับขี้เหล้า
• แอลกอฮอล์กับเมา
• เมาและขี้เมา
• เมากับ pisshead
• เมากับศิลปินฉี่
• เมากับสลิ่ม
• ขี้เมากับเกวียน
• ขี้เมากับผู้บุกเบิก
• ขี้เมากับคนขี้เมา